Δεν φεύγω αρνούμαι να αλλάξω μονοπάτια
κι ας γίναν στου μυαλού μου τα δωμάτια
φαντάσματα τα λόγια κι οι στιγμές
Θα μείνω μονάχος στου καιρού τα σκαλοπάτια
να βάφω με τα κόκκινά μου μάτια
τους μήνες, τις ημέρες τις γιορτές
Οι αγάπες πονάνε
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε
... και κόβουν βαθιά
Οι άνθρωποι πανε
κι εκεί που δεν πρέπει κολλάνε
το ξερω καλά
Οι αγάπες πονάνε
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε
και κόβουν βαθιά
κι εγω δεν κοιμαμαι
σταματησα αγάπη σου να 'μαι
σταμάτησε και η καρδιά
Τι κρίμα ξανά η μοναξιά πανηγυρίζει
και μέσα στους καπνούς μου ψιθυρίζει
αλήθειες απορίες ενοχές
Στη νύχτα θα ρίξω άλλη μια φωτοβολίδα
μην τύχει και τη δει καμια ελπίδα
και έρθει να σου αλλάξει διαδρομές
Οι αγάπες πονάνε
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε
και κόβουν βαθιά
Οι άνθρωποι πανε
κι εκεί που δεν πρέπει κολλάνε
το ξερω καλά
Οι αγάπες πονάνε
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε
και κόβουν βαθιά
κι εγω δεν κοιμαμαι
σταματησα αγάπη σου να 'μαι
σταμάτησε και η καρδιά
---
Lyrics submitted by Samantha.