از عذاب جاده خسته نرسيده و رسيده
آهي از سر رسيدن نكشيده و كشيده
غم سرگردوني‌هام رو با تو عاشقانه گفتم
اسمي كه اسم شبم بود با تو صادقانه گفتم
من سرگردون ساده تو رو صادق مي‌دونستم
اين برام شكسته اما تو رو عاشق مي‌دونستم
تو تموم طول جاده كه افق برابرم بود
شوق تو راه توشه من اسم تو همسفرم بود
من دل شيشه‌اي هرجا هر شكستن كه شكستم
زير كوهبار غصه هر نشستن كه نشستم
عشق تو از خاطرم برد كه نهيفم و پياده
تو رو فرياد زدم و باز خون شدم تو رگ جاده
من سرگردون ساده تو رو صادق مي‌دونستم
اين برام شكسته اما تو رو عاشق مي‌دونستم
من سرگردون ساده تو رو صادق مي‌دونستم
اين برام شكسته اما تو رو عاشق مي‌دونستم
نيزه نمباد شرجي وسط دشت تابستون
تازيانه‌هاي رگبار توي چله زمستون
نتونستن، نتونستن كينه من رو بگيرن
از من خسته خسته شوق رفتن رو بگيرن
حالا كه رسيدم اينجا پر قصه برا گفتن
پر نياز تو براي آه كشيدن و شنفتن
تو رو با خودم غريبه از غمم جدا مي‌بينم
خودم رو پر از ترانه تو رو بي‌صدا مي‌بينم
كي صدات رو داد به مهتاب، مهتاب رو كي برد از اينجا
اسمت رو كي داد به خورشيد، خورشيد رو كي برد تو ابرها
با من رهيده از خود يك ترانه همصدا شو
با من از زنجير اين شب همصدا شو و رها شو
من سرگردون ساده تو رو صادق مي‌دونستم
اين برام شكسته اما تو رو عاشق مي‌دونستم
---
Lyrics submitted by hamid.